Jika matiku.... esok

Dikala mataku hendak memejam malam

Kuharap ku berhenti... berhenti mendetak nadi

Dikala mimpi, hanyut kalut oleh pengembaraan

Kuharap ku lari... lari memaksa sadarku pergi

Karna ku tak mengerti... percakapan mereka

Kapuk yang lapuk berat meniti

Kian merana dalam pelarianku

Karna ku tak mampu memahamiMu

Jika memang Kau mendengarku

Karena ku takkan menyamaiMu

Jika memang ku mengertiMu

Sungguh, langit bumi tiada kuasa bergetar...

Mendengar namaMu

Kulelahkan tubuh ini, berbaring lemas tiada sakti

Menanti sisaku, aku semakin tak kuasa

Menentukan arahku, dan jalanpun mati..

Tuhan, Jika sadarku tak lagi berguna..

Tuhan, Jika mimpiku menuai indah dalam kenangan

Tuhan, Jika matiku.... esok

Aku senang, untuk berlari ke arah Mu....